Een van de meest krachtige manieren om contact te maken met de natuur voor mij tot nu toe is ‘Sit Spot’.
Sit Spot is een pad, een reis. Een die je van het bekende naar het onbekende en terug zal leiden met onvoorziene schatten. Het zal de manier veranderen waarop je naar zowel je uiterlijke als innerlijke wereld kijkt.
Onze inheemse jager-en-verzamelaar voorouders vertrouwden op hun vermogen om de berichten geschreven op de aarde te volgen en te lezen. De betekenis van een verandering in windrichting; de taal van de vogels om te overleven; een dierlijke beweging die tot water leidt. Door deze tekenen te volgen, konden ze leven en gedijen door te observeren en te bevragen. Omdat we voor onze dagelijkse overleving onze voorouderlijke volgcapaciteiten niet langer nodig hebben, gebruiken we ze steeds minder en zien we vaak niet in hoe alle dingen met elkaar samenhangen.
“Als we aan één ding in de natuur trekken, vinden we het verbonden met de rest van de wereld” – John Muir
Hoe doe je een Sit Spot
Sit Spot is de eenvoudige handeling van het vinden van een bepaalde plek buiten, waar je rustig zit en observeert. Doe wat goed voelt. Adem, kijk om je heen, sluit je ogen, luister. Wees aanwezig met al je zintuigen.
Je hebt minstens 20 minuten nodig en een plek in de buurt van je huis om zo vaak mogelijk te bezoeken. Hoe langer je zit en hoe vaker je gaat, hoe effectiever het zal zijn. Ervaar hoe de ritmes van de natuur variëren met het tijdstip op de dag en de tijd van het jaar.
Als stadsbewoner zonder toegang tot een tuin heb ik drie Sit Spots.
Mijn primaire Sit Spot is op mijn kleine balkon, vanwaar ik niet alleen mijn balkonplanten (en tegenoverliggende buren) kan observeren, maar ook drie enorme bomen die tijdens de seizoenen veranderen; groene spraakzame parkieten die chillen op de wuivende boomtakken, als ware zij surfers die geduldig wachten op de volgende golf; meeuwen; een specht; een dramatisch wolkendek; hommels; vlinders; de wind; de zonsopgang; regendruppels; sneeuwvlokken; de maan en de sterren.
Mijn tweede Sit Spot is in het nabijgelegen Sarphatipark. Inmiddels heb ik de meeste bomen daar leren kennen, hun bladeren zien vallen en weer terugkomen; de verschillende leden van de eendenkolonie ontmoet; het paar ganzen leren kennen dat na twee maanden nog steeds 9 inmiddels enorm gegroeide jongen bij zich heeft die in de sneeuw uit hun ei zijn gekomen; de eenzame witte gans die er op een ochtend ineens bij was gekomen, en de andere parkbewoners, evenals de regelmatige menselijke bezoekers: de Chinese Tai Chi beofenaars, het bootcamp clubje. Een bezoek aan mijn Sit Spot begint steeds meer te voelen als het bijpraten met een goede vriend.
Mijn derde Sit Spot is bij onze caravan in het bos, waar ik het grootste deel van mijn weekenden doorbreng. Roodborstjes beginnen me daar te begroeten, vlinders zitten op mijn schouder, er loopt regelmatig een vos voorbij. Alsof door echt te vertragen en te verstillen mijn omgeving ook ontspant ten aanzien van mijn menselijke aanwezigheid. Elke keer ontdek ik meer nieuwe kleine details over dezelfde plek.
Je kunt op elke gewenste manier zitten, op de aarde voor de directe verbinding, of op een stoel. De kracht ligt in het echt heel goed leren kennen van één plek, dus verander je Sit Spot niet van dag tot dag. Door jezelf uit je normale dagelijkse routine te halen en je opnieuw te verbinden met de ritmes van de natuurlijke wereld, begin je opnieuw te kalibreren en opnieuw contact te maken met je eigen ware natuur. Door op deze manier tijd buiten door te brengen en door bewust je vermogen om te observeren te oefenen, versterk je je bewustzijn.
“Wat is het leven?
Het is de flits van een vuurvlieg in de nacht.
Het is de adem van de buffel in de winter.
Het is de kleine schaduw die over het gras loopt en
zichzelf verliest in de zonsondergang.”
– Kraaienpoot, Blackfoot Krijger en Redenaar 1830 – 1890
Mocht je meer willen lezen over Sit Spot, dan raad ik je het boek ‘Sit Spot and the Art of Inner Tracking. Een 30-daagse uitdaging om je relatie met jezelf, de aarde, anderen en de wijsheid van de voorouders te ontwikkelen’ aan, geschreven door R. Michael Trotta.
Veel plezier met zitten! Marjolein